علیرضا صد روزه شد
علیرضا صد روزه شد علیرضا جوووونم
پسر نازنینم، باورم نمیشه که صد روز از حضور فرشته کوچولومون
خونمون میگذره. صد روزه که من مادرم و تو هستی
راستش به خاطر گریه های کولیکیت خیلی خستم ولی شادم
با وجود همه گریه هات شادم
شادم که تو رو دارم
شادم که نگاهم میکنی و بهم میخندی
شادم که بوت میکنم
صد روزگیت مبارک
دوووست دارم نفسم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
